Trainen voor een lange afstand is moeilijk, en vereist veel uren trainen. Is er een snellere mogelijkheid? Dit zou sportrusten kunnen zijn voor sommige mensen. Het stelt dat praktisch iedereen die in staat is om tien kilometer in 65 minuten te rennen zich in honderd dagen kan klaarstomen voor een marathon.
De trainingsmethode bestaat uit drie keer per week hardlopen (nooit meer dan 14 kilometer) en twee keer per dag een ademhalingsoefening doen.
Volgens een medisch bioloog en sportarts zijn er twee grote bezwaren tegen deze zogenoemde marathonrevolutie. De eerste negentig minuten kan de gemiddelde mens grotendeels op koolhydraten lopen. Daarna schakelt het lichaam over op vetten. De verbranding van vetten kost meer tijd waardoor nog maar zestig procent van de snelheid bereikt kan worden. Het lichaam van getrainde lopers die met regelmaat afstanden lopen van meer dan anderhalf uur kent de shock die komt als het verbrandingssysteem overstapt op vetten. De sportrusters kennen die klap niet, en die komt dus voor het eerst halverwege de marathon. Dit betekent dat de marathon nog wel uitgelopen kan worden maar niet in een goede tijd.
Het tweede bezwaar geldt voor de spieren en gewrichten. Lange duurlopen zorgen ervoor dat je spieren gewend raken meerdere uren achter elkaar samen te trekken. De sportrusters zijn hier dus niet op getraind. Hierdoor zullen in de spieren van sportrusters tijdens de marathon sneller scheurtjes ontstaan, met heftiger spierpijn als gevolg. Ook is de kans om een gewrichtsblessure op te lopen tijdens de marathon voor sportrusters groter.
Sportrusten wordt niet per definitie afgeraden hoewel het schema niet voor iedereen geschikt is.
